Bismillahir-rəhmanir-rəhim.
Əleykumus-salam.
Həzrət Mehdi (ə) bir məktubda öz mübarək xətti ilə şiələrə duadan sonra bir neçə məsələyə toxunur: “Həzrət peyğəmbərin qızı Fatimə mənim üçün ideal və yaxşı nümunədir.”[1]
Bəs həzrət Mehdi (ə) həzrət Fatimənin (ə) hansı söz və rəftarını nümunə saymışdır? Bəyan olunmuş ehtimallardan üçünü nəzərdən keçirək:
1. Həzrət Fatimə (s) ömrünün sonunadək heç bir zalım hakimə beyət etməmişdir. Həzrət Mehdi (ə) də heç bir zalım hakimin qarşısında öhdəçilik götürməmişdir.
2. Şiələrdən bəziləri həzrətin imamətini qəbul etmirdilər. Həzrət onlara cavab olaraq buyurur: “Əgər icazəm olsaydı, elə edərdim ki, haqq söz aşkarlanardı və heç bir şübhə qalmazdı. Amma mən həzrət Zəhranın yolunu gedirəm. O xanım hakimiyyət haqsız yerə Əlidən alınsa da, heç vaxt qeyri-adi vasitələrdən istifadə etmədi. Mən də onun yolunu gedirəm. Öz haqqımı almaq üçün qeyri-adi yollardan faydalanmıram.”
3. Həzrət buyurur: “Əgər sizin hidayətiniz şövqündə olmasaydıq, gördüyümüz zülmlər səbəbindən sizdən üz döndərərdik.” Həzrət xanım Zəhraya (s) işarə ilə buyurur ki, düşmənlər həzrət Zəhraya (s) nə qədər əziyyət versələr də, müsəlmanlar bu zülm qarşısında sussalar da, xanım heç vaxt müsəlmanlara duadan əl çəkmədi, hətta başqalarını özündən üstün tutdu. Mən də bu zülmlərə dözürəm və sizə canıyananlığı, duanı, göstərişi əsirgəmirəm.
Bismillahir-rəhmanir-rəhim.
Əleykumus-salam.
1. Adətən övliyalar gizli həyat sürürlər və insanlar onların məqam və kəramətlərindən xəbərsiz olurlar. Övliya sözünün mənası dost deməkdir, hədisdə buyrulur:
Allahdördşeyidördşeydəgizlədib: 1. ÖzrizasınıOnaedilənitaətlərdə. Heçbiritaətiyüngültutmayın. Çünki, olabilərki, Allahınrazılığıməhzhəminitaətdəolsun. 2. Özqəzəbinigünahlarda. Heçbirgünahıkiçikbilməyin. MümkündürməhzhəmingünahAllahınqəzəbinəsəbəbolsun. 3. İsticabəti (bəndələrinəcavabverməyi) dualarda. Heçbirduanıfaydasızbilməyin. Mümkündürməhzhəminduamüstəcabolsun. 4. Özdostlarınıdabəndələrininarasında. Heçbirbəndəyəe`tinasızyanaşmayın, çünkiolabilərki, məhzhəminbəndəAllahındostuolsunvəsadəcəsizonutanımamışolasınız.
2. Əhli-beyt Peyğəmbərimizin (s) bizə qoyub getdiyi iki əmanətdən biridir.
“Həqiqətən
mən sizin aranızda iki ağır əmanət qoyuram ki, onlara sarıldığınız vaxta qədər
məndən sonra heç vaxt yolunuzu azmayacaqsınız. Onların biri digərindən
böyükdür: Allahın kitabı asimandan yerə doğru çəkilmiş bir ipdir, digəri isə
Əhli-beytim olan İtrətimdir. Agah olun, bu ikisi “Kövsər” hovuzunda gəlib mənə
qovuşana qədər bir-birindən ayırmazlar.
Həmçinin Qurandada Peyğəmbərin (s) əhli-beytinə sifariş olunur.
Şura surəsi 23. Bu, Allahın, iman gətirərək yaxşı işlər görmüş bəndələrini
müjdələdiyi həmin şeydir. De: «Sizdən bunun (ilahi tapşırıqların çatdırılmasının)
müqabilində qohumlarım barəsində (qəlb və əməldə olan) məhəbbətdən başqa bir muzd
istəmirəm.» Kim bir yaxşı iş görsə (daha artıq məhəbbət göstərsə), Biz onun üçün
həmin işdə yaxşılıq (savab) artırarıq(onun təbii mükafatına ən azı on dəfə artıq
əlavə edərik). Həqiqətən Allah bağışlayan və qədirbiləndir.
Peyğəmbər
(s) Əhli-beyti Nuhun gəmisinə oxşatmışdır.
Əba Zərr buyurur: Mən özüm Peyğəmbərdən (s) eşitdim. O həzrət buyururdu: «Mənim Əhli-beytim eynilə Nuhun gəmisinə bənzəyir. Gəmiyə minən nicat tapacaq, ondan uzaqlaşan isə məhv olacaqdır.»
Əlbətdə şiələr Əhli-beyti Allahdan və ya Peyğəmbərdən (s) (nəuzu billah) nə üstün bilirlər və nə saymamazlıq edirlər.
Allah sizə yar olsun.
Ad: samiyusuf, Ölkə: azerbaycan, Müctəhid: Ayətullah Xamenei
Bismillahir-rəhmanir-rəhim.
Əsl cavabdan əvvəl bir neçə məsələni diqqətə çatdırmaq istərdik;
a) Belə bir rəvayət bəzi hədis mənbələrində gəlib. Salam verdikdən sonra imam Əli (əleyhissalam) İslam Peyğəmbərinə (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) Möminlər surəsindən ayələr tilavət etmişdir.[1]
b) Rəvayətin sənədlərini araşdırdıqda məlum oldu ki,bəzi sənədlər qeyri-mötəbər və rəvayəti nəql edən şəxslərin pis ya yaxşı insanlar olması haqqınıda tarixdə alimlər arasınında ixtilaf var.Amma, rəvayətin mətnini digər mötəbər və dəqiq köklərə əsasən qəbul etmək olar və o da bundan ibərətdir ki:
1.Məsum İmam (əleyhissalam) kamil insan nümünəsi olub,Quranın insaniyyət haqqındakı hökmlərini özündə təcəssüm etdirən və natiqi Qurandır.Müsəlmanların əlində olan yazı şəkilindəki Quran isə sakit və ya danışmaz bir Qurandır.[2]
2.Digər səmavi kitabların tamamlayıcısı olan Qurani-Kərimin nazil olması mərhələsi hələ nur almində,ilk növbədə İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) və məsum İmamların (əleyhimussalam)pak ruhlarına nazil olmuşdur. Necə ki, Quranda ayələrdən birində oxuyuruq: “(Ya Rəsulum!) Həqiqətən, Qur’an sənəhikmət sahibi olan, (hər şeyi) bilən Allah tərəfindən təlqin (vəhy tə’lim) olunur.”[3] Ayədə həmin məsələyə işarə olunur ki,İslam Peyğəmbərinə (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) arada heç bir vəhy mələyi olmadan nur aləmində,Quranın həqiqəti ona nazil olur. Ondan sonra isə pak və məsum İmamların (əleyhimussalam) ruhlarına nazil olur.[4] Bəzi rəvayətlərdə Quranın birinci mətrəbəsinə işarə olunmuş və ondan “peyğəmbərlərdən ötrü həqiqətlər” ünvanı ilə ad aparılmışdır.Bu həqiqətlər əslində, kəlmə və sözlər yox, elə həqiqətlərdir ki,heç bir zamana məhdud olmadan İslamdan əvvəl və ya sonraya aid olması arasında heç bir fərq yoxdur.Quranın mərtəbələri o dərəcədədir ki, onun hər bir mərtəbəsi müəyyən həddə, bütün peyğəmbərlərə agahdır.Hər bir peyğəmbər bir növ xüsusi bir mərtəbədə Qurana bağlı olub.[5] Baxmayaraq ki, Quranın ən yüksək və kamil həqiqəti yalnız,İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) qəlbinə nazil olmuşdur.
Bütün qeyd olunmuşları nəzərə alaraq belə nəticəyə gəlmək olar ki:
1.Bu rəvayətin İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) risaləti ilə heç bir ziddiyyəti yoxdur və rəvayət heç də İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) risalətindən əvvəl Quranının mahiyyətindən xəbərsiz olmasına da dəlalət etmir. Çünki,Quranın nazil olmasının neçə mərtəbəsi var ki, onun ilk mərtəbəsi nur aləmində İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) pak ruhuna nazil olmuşdur. Belə ki, o Həzrətin dünyadakı maddi cismindən başqa, nur almində müəyyən həqiqəti də vardır.Necə ki, həzrət İsa (əleyhissalam) təvəllüdündən dərhal sonra belə tilavət etmişdir: “Mən Allahın bəndəsiyəm. O,mənə səmavi kitab vermişdir və məni peyğəmbər qərar vermişdir.”[6] Halbuki,həmin anda o Həzrətin əlində heç bir kitab yox idi. Deməli, hələ bu dünyaya gəlməmişdən əvvəl nur aləmində,Allah-Taala o Həzrətə ilahi kitab nazil etmişdir.
2.Nur aləmində Quranının nurani həqiqəti, İmam Əlinin (əleyhissalam) də pak ruhuna nazil olmuşdur.Ona görə də İmam Əlinin (əleyhissalam) təvaəllüdündən dərhal sonra İslam Peyğəmbərinə (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) Quran ayələrindən tilavət etməsi o Həzrətdən ötrü heç də təzə bir məsələ deyildir. Çünki, İslam Peyğəmbəri (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) əvvəldən Quranın elminə vaqif olmasından əlavə,Allah-Taalanın izni ilə bütün aləmin və Quranın həqiqətlərinə də alim və agahdır.
Allah sizə yar olsun.
________________________________________
[1] Şeyx Tusi, Əmali, səh.708; Darus-Səqafə çapxanası, Qum, 1414 h.q; Məclisi, Məhəmməd Baqir, Biharul-Ənvar, c.35; səh18, Vifa müəssisəsi, Beyrut, 1404h.q;
[2] Saytda mövzu: “Məsum İmamların (əleyhissalam) Qurana nisbət fəzilət və üstünlükləri”, sual 10232 (sayt 10152); “İslam Peyğəmbərinin (səlləllahu ələyhi və alihi və səlləm) Qurana üstünlüyü”, sual 3899 (sayt 4177).
[3] Nəml surəsi 6
[4] Təyyib Seyyid Əbdül-Hüseyn, Ətyəbül bəyan fi təfsiril-Quran, c.9, səh.107,354, c.10; səh.285, 286, İslam nəşriyyatı, Tehran, ikinci çap, 1378 şəmsi ili.
[5] Saytda mövzu: Qurannın həqiqət və mərtəbələri, sual 10688 (sayt 12360); Quranın nazil olma mətrəbələri və ilahi vəhydə kəlmənin rolu, sual 3234 (sayt: 4076), Quranan nazil olması, sual 140 (sayt 1017)
[6] Məryəm surəsi 30
Əleykumus-salam.
Imam Həsən Əsgəri (ə) barəsində deyilir ki, Samirrada mühasirədə yaşadığı üçün Həcc ziyarətinə getməyib amma bu dəqiq deyil tarixdə bir məsələnin sübutunun dəlilə ehtiyacı olduğu kimi onun inkarınında dəlilə ehtiyacı var. Tarixi nəqillərdə İmamın həccə getməyi nəql olmasada heç yerdə həccə getməməyi aşkara yazılmır. Bundan əlavə bir rəvayətdə İmamın Məkkədə olamğına işarə olunur. Əgər İmam (ə) Məkkədə olubsa yəqin ki, ən azından ümrə əməllərini yerinə yetirib. Şeyx Səduq, Uyuni əxbarur-riza cild 2, səh 135.
Allah sizə yar olsun.
